در زمان غیبت امام زمان (عج) ما باید به وظایف زیرعمل نماییم :

-      دستورات اسلام را اجرا کنیم و با امر به معروف و نهی از منکر مانع انجام رفتارهای زشت در میان مردم شویم .

-      برای آن که دین اسلام ، محکم و استوار باقی بماند ، این دعا را بخوانیم :

یا الله یا رحمن یا رحیم . یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک

ای خدای بخشنده ای مهربان ، ای دگرگون کننده قلب ها ، دل مرا بر دین خود استوار نگه دار .

-      برای سلامتی حضرت مهدی (عج) دعا کنیم و صدقه بدهیم .

-      در روزهای جمعه ، عید غدیر ، عید فطر و عید قربان ، دعای « ندبه » را بخوانیم و در فراق امام زمان (عج) اشک بریزیم .

-      هرگاه نام حضرت را می شنویم ، به احترامش از جا بلند شویم و بایستیم .

-      هر دعایی که می خوانیم ، حضرت مهدی (عج) را در نظر داشته باشیم .

-      در گرفتاری ها و کارهای مهم به امام زمان (عج) توسل کنیم و از آن حضرت یاری بخواهیم .

-      در صورت امکان به مسجد جمکران در شهر قم برویم و نماز امام زمان (عج) را در آن جا بخوانیم .

-      بهترین کار برای مومن آن است که ثواب کارهای خود همچون تلاوت قرآن و زیارت حج عمره ، طواف خانه خدا ، زیارت حرم امامان و ... را به امام زمان (عج) هدیه کند

-      منتظر ظهور حضرت مهدی (عج) باشیم . حضرت علی (ع) درباره غیبت حضرت مهدی فرموده اند : « انتظار ظهور مهدی بالاترین عبادت است . »

                                          منبع : مردی که خواهد آمد ( مهدی مراد حاصل )

   در فرهنگ اسلام صلوات بر پیامبر و خاندان طاهرینش امری مستحب شمرده شده است . خداوند متعال به همراه ملائکه اش در قرآن بر پیامبر (ص) درود می فرستند و مومنان را ندا می دهند : « بر پیامبر درود و صلوات بفرستید . » پس اگر حجاب ها را از دل برداریم و زنگار دل را با آب توبه شست و شو دهیم ، صدای خدا و ملائک را خواهیم شنید . بر این اساس ، در دیدگاه مسلمین صلوات به عنوان یک عبادت محسوب می شود و نشانگر عشق و محبت مومن به پیامبر و ائمه اطهار ( ع ) است .

   در فرهنگ دین ، صلوات که کلید اجابت دعا است ، درهای آسمان را می گشاید و چون طوفانی که برگ درختان را می ریزد گناه را از وجود مومن می زداید . صلوات نوری است در قبر مومن و سنگین ترین حسنه ای است که فردای قیامت در کفه حسنات او نهاده می شود . کسی که بر پیامبر صلوات می فرستد ، خدا و فرشتگانش بر او صلوات می فرستند .

   پس این سرود روحانی را باهم زمزمه کنیم و بگوییم :

« اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم »

منبع : آثار و برکات صلوات ( محسن ماجراجو )

صلواتی که هر مرتبه آن ، ثواب ده هزار صلوات است :

اللهم صل علی سَیّدنا محمدٍ مَااختَلَفَ المَلَوان و تَعاقَبَ العَصرانِ وَ کَرّالجدیدان وَسـتَقبَل الفَرقَدان و بَلّغ روحَه وَ اَرواحَ اَهلِ بَیتَه مِنَاالتَحِیَّةَ وَالسَّلام .

   نقل می کنند که مرد صالحی ، مبلغ بیست هزار درهم بدهکار بود و هیچ وسیله ای برای پرداخت آن نداشت .

   روزی طلب کار با اصرار زیاد مبلغ خود را طلب کرد ، به حدی سخت گرفت که مرد مقروض با اشک جاری و دلی افسرده به خانه رفت . بدهکار ، همسایه ای یهودی داشت ، همین که او را با وضعی پریشان مشاهده کرد ، گفت : تو را به دین اسلام سوگند می دهم بگو چه شده که این قدر ناراحتی ؟ ! او جریان را برایش شرح داد .

   یهودی به منزل خود رفته و مبلغ بیست هزار درهم برایش آورد و گفت : اگر ما با هم از نظر دین اختلاف داریم ولی همسایه که هستیم ؛ سزاوار نیست که همسایه من به رنج قرض گرفتار باشد .

   بدهکار آن پول را برداشت و پیش طلب کار آورد . طلب کار از این سرعت در پرداخت پول تعجب کرد . از او پرسید : از کجا تهیه کردی ؟ بدهکار جریان برخورد همسایه یهودی را برایش نقل کرد ، در این موقع طلب کار داخل منزل شد و سند بدهکاری او را آورد و گفت :

   من از یک یهودی کمتر نیستم ، سند خود را بگیر که من طلبم را به تو بخشیدم .

   طلب کار همان شب در خواب دید که قیامت به پا شده و نامه های اعمال در حرکت است ، بعضی نامه اعمالشان به دست راست و برخی به دست چپ قرار می گیرد . در این حال نامه عمل او هم به دست راستش قرار گرفت و اجازه ورود به بهشت بدون حساب به او دادند .

   پرسید : چه شد که بدون حساب باید وارد بهشت شوم ؟ گفتند :

« چون تو جوانمردی کردی و سند آن مرد نیکوکار را رد نمودی ، ما چگونه نامه عمل تورا ندهیم با این که بخشنده و مهربانیم ، همان طور که تو از حساب او گذشتی ، ما هم از حساب تو می گذریم ، طلبت را بخشیدی ، ما هم گناهان تو را بخشیدیم . »   

                                 منبع : راه رستگاری ( محمدرضا داداش زاده ) 

اللهم عجل لولیک الفرج

سلام

می تونین بهم کمک کنین

منتظرم ، منتظرم تا فصل هم عهدی بیاد

سید جواد رو پیدا کنم .

خیلی ممنون

از پیامبراکرم (ص) نقل شده که فرمودند :

« هنگامی که بنده از رخت خواب گرم و نرم و خواب خوش و لذیذ با چرت و خواب آلودگی بلند می شود تا با نماز شبش خداوند را راضی کند ، خداوند با او به ملائکه اش مباهات و افتخار می کند و به ملائکه اش می گوید :

   آیا این بنده مرا می بینید که از رخت خواب خوش و لذیذ خودش بلند شده و مشغول نمازی شود که من بر او واجب نکرده ام ؟ شـما شاهـد و گواه باشید که من او را بخشیده ام .»

                                                                         برگرفته ازکتاب : داستان های شگفت انگیزی از نماز شب

کوچکتر که بودم نمی دانستم که چرا هروقت این روزها می آیند آسمان به گونه ای عجیب می نالد ، می نالد و دل هر شنونده ای را با ناله اش به درد می آورد ، مانند مادری  است که در عزای کودکش گریه می کند . گویی غمی بزرگ در دلش سنگینی می کند و می خواهد آن را بیرون بریزد ، غرشش با سوز و گداز همراه است .

   آن روزها دلم می خواست به سراغ آسمان بروم و از او بپرسم : مگر این زندگی با تو چه کرده که این چنین می نالی ، آن هم فقط در این ایام . این سوال را از عزیز هم می پرسیدم . از او می پرسیدم که آیا من می توانم به آسمان کمک کنم و عزیز این چنین پاسخ می داد :

   « این داغی است که نه تنها دل آسمان بلکه دل هر زنده و غیر زنده ای را به درد آورده و هیچ گاه سرد نخواهد شد . »

   نمی دانم چرا ، ولی هر وقت از او می پرسیدم مگر این چه اتفاقی است لبخندی می زد و چیزی نمی گفت .

   در آن ایام گویی عزیز به دنبال گمشده ای می گشت و وقتی صدای طبل از خیابان به گوش می رسید با عجله چادر گل گلی اش را سر می کرد و دست من را می گرفت و به خیابان می برد .

   چیـزهای زیبایی می خواندند ، با این که نمی دانـستم راجـع به چـه چیزی و چـه کسی می خـوانند برایم جذاب و دلنشـین بود . وقتی که عزیز بر سر قبر پدر و مادرم می رفت از زبانش می شنیدم که درباره ی آن ها با پدر و مادرم صحـبت می کرد و قطره های اشـک مانـند مروارید از چـشـمانش سرازیر می شـد .  در آن شب ها کـه به خـیابان می رفـتیم گاه گاهی که نگاهی به عـزیز می انداختم می دیدم که اشک بر گونه اش روان است .

   آن افرادی که در خـیابان جمع می شدند ، بر سـینه هـای خود می زدند و یکی از آنها چـیزهایی می خـواند و بقیه بعضی از جملات آن را تکرار می کردند . کـلمه ای بود که هر چند لحظه یک بارهمه با هم  آن را با صدای بلند می گفتند . گروهی از زنان با شنیدن این کـلمه بر سـر و صورت خود می زدند . مـن و عزیز و بعضی از هـمسایه ها نـیز در گوشـه ای از خیابان به تماشای آن ها ایستاده بـودیم . عـزیز را می دیدم کـه گاه گاهی گـریه اش شدت می گرفت و گاهی آرام می شد . من هم سعی می کردم حرکات عزیز و همسایه ها و آن افرادی که در خیابان جمع شده بودند را انجام دهم و با آن ها همراهی کنم . با این که نمی دانستم این حرکات را برای چه انجام می دهم ولی برایم آرامشی به همراهی داشت .

   آن لحظات برایم توصیف ناپذیراست . همیشه برایم سوال بود که چرا در این شب ها خیابان از انسان های سیاه پوش پر می شد ، آسمان نیز با آن ها همراهی می کرد و با سیاهی اش بر تیرگی آن شب ها می افزود .

   تا یک دهه این صداها می آمدند و می رفتند و مرا مرتب در فکر فرو می بردند و حس کنجکاوی ام را بیش از پیش بر می انگیختند .

   آن روزها کـه خـیلی کـوچک بـودم ، نمی دانستم چـه می گـویـند و ایـن اسـم ، اسـم کـیـست کـه بـا شــنیدن آن نـاخـودآگـاه اشک در چـشمان هـمه حـتی خـودم حـلقـه می زنـد .

   سال ها گذشت و من بزرگ تر شدم ، هر سال که می گذشت با خواهش و اصرار زیاد من عزیز چیزهایی برایم می گفت ، چیز هایی که با شنیدن آن اگرصبح بود تا شب و اگر شب بود تا صبح مرا به فکر فرو می برد و بعضی اوقات که تنها می شدم و به آن موضوع فکر می کردم به قدری گریه می کردم که احساس می کردم زمین و زمان با من گریه می کنند . بعضی شب ها به حیاط می رفتم و با آسمان درد دل می کردم و با اتفاقات عجیبی که می افتاد حس می کردم آسمان نیز با من صحبت می کند .

   کم کم می فهمیدم که در اطرافم چه می گذرد ، می فهمیدم که 1368 سال پیش در همین ایام اتفاقاتی افتاده ، اتفاقاتی که با شنیدن آن دل هر شنونده ای به لرزه می افتد .

   دوباره آن روز های غم نزدیک می شدند ، سیاه پوش شدن جهان خبر از آمدن آن روزها

می داد . در خیابان که قدم می زدم ، نگاهم که بر سردر مغازه ها و میدان شهر و پارچه های مشکی آن می افتاد دلم می گرفت و آسمان دلم دوباره ابری می شد ...

   به خودم که آمدم دیدم که غمگین بر سر قبری نشسته و گریه می کنم . از خیابان کنار

قـبرستان صدای طبل و سـنچ و ... به گوش می رسـید . حالا خوب می فهـمـیـدم کـه مرثــیه خوان چه می گوید و مردم زیر لب چه زمزمه می کنند و آن اسم ، اسم کیست  و مردم چرا با شنیدن آن بر سر و صورت خود می زنند . دیگر عزیز نبود که دستم را بگیرد و چادر گل گلی اش را سر کند و باهم به همراهی دسته برویم .

   روز عاشورا بود . صدا هر لحظه نزدیک تر می شد ، دلم می خواست به یاد عزیز به استقبال دسته بروم و از طرفی دوست نداشتم لحظه ای از او دور شوم ، تمام خاطراتم با عزیز از نگاهم می گذشتند و صدایی آشنا که هر سال در این روز و شب ها می شنیدم گوشم را پر کرده بود .

   پرچم هایی که آن اسم آَشنا بر روی آن نوشته بود و آن صدا هر لحظه نزدیک تر می شدند . برای عزیز به قدری گریه کرده بودم که اشک هایم خشک شده بودند اما با شنیدن این صدا بی اختیار اشک هایم سرازیر شد . جای خالی عزیز را به شدت حس می کردم . دلم می خواست عزیز در کنارم بود و برایم از آن روز صحبت می کرد ، روزی که آسمان خون گریه می کرد ، روزی که تک ساقی آن دشت بلا را شهید کردند ، روزی که حنجره کودک شش ماهه را با نیزه بریدند و روزی که جهان آخرین روز با « حسین » بودنش بود .

   صدای عزیز به گوشم می رسید :

   « هر سال که محرم از راه می رسد ، یک داغ کهنه ، یک زخم قدیمی سر باز می کند . داغی که آتش در دل ها می افکند و شورها بر پا می کند . »

   صدای « حسین ، حسین » همان صدای آشنا در مزار پیچیده بود و حالا این من بودم که زیر لب زمزمه می کردم :

منم مجنون و لیلایم حسین است

   و در دلم آرزو می کردم :

ای کاش در آن روزها با حسین بودم

در کنار او و در رکاب او .

1368سال از واقعه کربلا می گذرد و تو هرسال رخت سیاه می پوشی . حسی غریب نمی گذارد که در خانه بنشینی ، حسی که تو را به مسجد و تکیه و حسینیه می کشاند . اگر هم شب اول و دوم در خانه بنشینی ، صدای طبل ها و نوای سوزناک مرثیه خوان ها دلت را به کوچه و خیابان می کشاند .

   دسته های سیاه پوش کبوتران می آیند و می روند و تو هربار مثل کبوتری دل شکسته دلت را همراه فوج فوج کبوترهای از راه رسیده پر می دهی .

   یک جا ایستاده ای اما دلت میان دسته های سینه زنی ات که بر سینه می کوبند .

   بی اختیار بغض می کنی .

   پرده ای از اشک جلوی چشمانت را می گیرد و گاه گاهی گریه امانت نمی دهد .

   هر سال که محرم از راه می رسد ؛ یک داغ کهنه ، یک زخم قدیمی سرباز می کند . داغی که آتش در دل می افکند و شورها برپا می کند .

 و تو هرسال این قصه را مرور می کنی ، آرزو می کنی

           ای کاش

                    در آن روزها

                            با حسین بودی

                   در کنار او و در رکاب او .

                                                                                                      منبع : مجله رشد نوجوان

لا اله الا الله

محمد رسول الله

علیا ولی الله

فاطمه عصمت الله

حسن بن علی حلم الله

حسین امیری ثارالله

عباس غیرت الله

برای شادی روح سید جواد

صلوات

           یا حسین